Slaap zacht, Johnny Idaho

Klas 5 periode 2

Inleiding:

Auke hulst, de schrijver van dit boek, heeft naar schatting 500 dagen van zijn leven verspilt.

Hoe? Door zijn tijd te steken in het schrijven van dit boek. Misschien denken jullie nu: “ach, dat valt vast wel mee..” nou, ik zal jullie precies vertellen, waarom dit boek regelrecht de prullebak in mag. 

Argument 1, meervoudig perspectief:

De schrijver heeft gekozen voor een meervoudig perspectief. In het boek zijn er 3 personages en ieder hoofdstukje begint vanuit een van die drie personages. Dat zou leuk kunnen zijn, maar de schrijver pakt het niet goed aan. (144/146): op pagina 144 begint zo’n hoofdstukje geschreven in de personage van Gerson. Vervolgens duurt dat stukje 1 bladzijde en dan wordt er weer overgeschakeld op een andere personage. Dan zit je er net een beetje in, of eigenlijk nog niet, na 1 bladzijde, en dan wordt er al weer naar iemand anders overgegaan. En dat gebeurt de hele tijd! Bovendien is het, met name in het begin, erg lastig en vermoeiend om steeds weer te moeten uitvinden in welke personage het is geschreven. Wie verteld dit? Omdat het ook nog eens heel lang duurt totdat de personages daadwerkelijk contact met elkaar gaan hebben, is het is alsof je 3 verschillende boeken tegelijk en door elkaar aan het lezen bent. 

Ik denk dat de schrijver gewoon wat keuzestress had. Ik wil daarover een boek schrijven, maar ook daarover, ah weet je wat, ik stop alles gewoon in één boek! Waarom niet?

Argument 2, realistisch argument:

Waar de schrijver ook niet helemaal over uit was, was of hij zijn boek wou laten afspelen in het verleden, het heden of de toekomt. Eigenlijk kunnen we gelijk al concluderen dat het niet in het verleden of het heden was, want je hebt bijvoorbeeld dingen als lenzen waarmee instanties informatie van jou kunnen ontvangen, en allemaal andere technische dingen die we niet nu hebben of hebben gehad.

Maar vervolgens op pagina 56 gaat het over de opwarming van de aarde, want dat is iets dat nu juist heel erg speelt. Ook heeft de schrijver het over amazon, de ikea, en snapchat. Dat is natuurlijk hartstikke ‘actueel’. De schrijver heeft delen van de echte wereld gecombineerd met een fictieve wereld, en dat is iets wat heel irritant en frustrerend is om te lezen.

Argument 3, spanningsboog:

Daarnaast duurt het heel erg lang voordat het verhaal op gang komt. Het duurt heel lang voordat er een spanningsboog ontstaat. Je hebt het grootste gedeelte van het boek geen idee wat de schrijver er mee wilt en wat en waarom je aan het lezen bent. Daarbij komt ook nog dat er veel overbodige informatie gegeven wordt, op pagina 281 begint bijvoorbeeld een stukje over de vroegere jaren van johnny, maar dit hele stuk geeft helemaal geen toevoeging aan het verhaal, en daar zijn nog veel meer gevallen van. Lappen tekst die er totaal niet toe doen. Hierdoor wordt het zo lastig om door het boek te komen. En die overbodige informatie wordt echt niet gegeven om de lezer op bijvoorbeeld een dwaalspoor te brengen, want voordat je iemand op een dwaalspoor kan brengen, moet er eerst echt een correct spoor zijn. En zoals ik zonet zei, is er geen spoor of touw of draad in het grootste gedeelte van het boek. 

Tegenargument 

“Hulst geeft de lezer de tijd om de personages te leren kennen. Alle drie staan ze echter zo ver van je af dat het moeilijk is je met hen te identificeren. Er blijft een duidelijke afstand tussen hen en de lezer. Toch blijf je benieuwd naar wat hen drijft en hoe het met hen af zal lopen.”  Daar ben ik het dus niet mee eens. Het boeide mij op een gegeven moment helemaal niks meer wat er ging gebeuren met de personages. En dat komt omdat die echt zijn neergezet als flat characters. Alles blijft heel erg vlakjes. Ook zijn de karakters in het boek best wel depressief en geven ze niet heel erg veel meer om hun eigen leven “weet je...fuck you” (16). Daardoor gaat de lezer ook niet echt om hun leven geven, als ze dat zelf al niet doen, waarom zou jij dan moeite erin steken?

Slot

Er zijn te veel dingen mis met dit boek, er zijn te veel fouten gemaakt door de schrijver. Dit heeft uiteindelijk geresulteerd in een nutteloos stel papieren bij elkaar.

En Auke Hulst, het spijt me zeer,

Maar die verspilde tijd terug, dat lukt je niet meer.

Dankuwel