forumdiscussie: volmaakte verdwijning - Derwent Christmas

Forumdiscussie: Volmaakte verdwijning – Derwent Christmas

Joy_Ranzijn donderdag 29 november 2018 16:04:

‘de kooi was leeg.’ Dit is het begin van het spannende mysterie van de zoektocht naar Pauline, de assistente van Will Freedom. Bijna zijn hele leven was zij zijn assistente geweest, maar hij besloot dat het na al die tijd nodig was om een nieuwe te hebben. Maar het oorspronkelijke plan om haar een brief te laten lezen, waarin stond dat hij haar wou ‘ontslaan’, viel in duigen toen de kooi, waar Paulette tijdens hun laatste optreden in zat, verscheen zonder haar erin. Toen ons gratis het boek ‘Volmaakte verdwijning’ werd aangeboden was de keuze vrij eenvoudig. Behalve dat we het boek gratis kregen, was ik ook erg geïnteresseerd omdat het boek geschreven is door Derwent Christmas, mijn vroegere Nederlands docent. We hadden toen een blok waarin we verschillende stijlfiguren hadden behandeld, en ik was benieuwd of je terug kon zien of een schrijver daar veel verstand van heeft, met gevolg dat het boek beter wordt. Het antwoord op die vraag is ja en nee. Je kan zien dat de technieken die we hadden geleerd tijdens zijn les, terug kwamen in zijn boek. Maar ik ben er ook achter gekomen dat dat niet automatisch leidt naar een goed boek. Ik was tijdens het lezen eerlijk gezegd een beetje teleurgesteld. Het is een goed boek, daar niet van, maar dat was het voor mij ook wel een beetje. Ik werd zelf niet echt meegenomen in het boek en ik was op zich wel benieuwd naar waar Pauline gebleven was, maar niet heel erg. Ik denk dat dit komt omdat de verdwijning helemaal aan het begin van het boek plaatsvond. Laten we het even vergelijken met een film. Als er aan het begin iemand dood gaat is dat natuurlijk zielig, maar dat is niks vergeleken met een film waarin je de hele film met iemands leven en zijn verhaal meekijkt en dat die persoon dan daarna sterft. Omdat de verdwijning van Pauline dus aan het begin plaatsvond, zit je er dan nog niet echt in en had het niet heel veel impact op mij. Wat ik mooi vind aan het boek zijn de zinnen. Er worden namelijk veel lange zinnen gebruikt met mooie woorden erin. Ik zelf hou ervan als eens in de zoveel tijd een zin in een boek staat die je bijna nog een keer moet lezen voordat je hem begrijpt. Het boek maakt gebruik van 2 verschillende verhaallijnen, en switcht de hele tijd van de ene naar de andere. De eerste verhaallijn speelt zich af in het heden en verteld hoe Wilfred op zoek gaat naar zijn assistente. De tweede verhaallijn gaat over de jeugd van Wilfred, over zijn vroegere jaren, hoe hij is begonnen met illusioneren. De twee verhaallijnen lopen alle twee in chronologische volgorde. ‘Doordat je langzaam informatie krijgt over zijn verleden, begin je steeds meer te snappen over het heden. Dankzij deze afwisseling houdt Derwent Christmas je steeds geboeid.’ (Rooyers, geen datum). Hier ben ik het helemaal mee eens!

Lolololipop schreef op donderdag 29 november 2018 17:08: ik ben het met je eens dat je inderdaad duidelijk de theorie van bijvoorbeeld manipulatietechnieken in het boek kan terugvinden. Zoals je al zei wordt er steeds overgesprongen naar een andere verhaallijn. Net wanneer het spannend wordt, wordt er geswitcht naar een andere verhaallijn. Hierdoor weet de schrijver de spanning vast te houden, en is het veel lastiger om te stoppen met lezen. Er wordt ook gebruik gemaakt van ‘informatie achterhouden’; je weet niet waar Paulette is gebleven. De schrijver is er ook in geslaagd om mij soms op het verkeerde been te zetten. Bijvoorbeeld bij de, in scene gezette, dood van Mirianda.

Wees_altijd_jezelf schreef op vrijdag 30 november 2018 12:30: Ik vond het boek heel goed totdat ik dit tegen kwam op het internet: ‘tussen de regels door wordt subtiel duidelijk gemaakt dat Visser eigenlijk homo is, maar daar nog nooit voor uit is gekomen.’ (De Lange, 2011)  Ik vind het een groot schande dat de schrijver in de context van het boek, een homo personage heeft gebruikt. Wilfred Visser heeft namelijk problemen met zijn identiteit en nu lijkt het alsof dat mede komt door zijn homoseksualiteit. Ik vind het vreselijk dat er op deze manier wordt benadrukt dat mensen die op hetzelfde geslacht vallen daar een identiteitscrisis door kunnen krijgen. Ik voel me diep gekwetst en vind dit een vreselijke keuze!!!

Muisje88 schreef op vrijdag 30 november 2018 13:44: ik denk zelf persoonlijk niet dat dit de bedoeling was van de schrijver. Ik denk meer dat hij een goed boek wou schrijven wat leuk is voor mensen om te lezen, en waar ze een mooie levensboodschap uit kunnen halen; wees niet teveel op je zelf gericht en vergeet niet tijd te spenderen met vrienden en familie, want anders eindig je misschien net zo als Will Freedom. En als jouw standpunt nou heel duidelijk in het boek voor zou komen, zou je argument wellicht van waarde kunnen zijn, maar ik zelf heb niet begrepen uit het boek dat Wilfred homoseksueel is.

Vrouwenrechten! schreef op vrijdag 30 november 2018 15:01: Nou, er is wel iets anders wat absoluut AFSCHUWELIJK is!!!! Er wordt in het boek geschreven over de moeder van Wilfred die graag wilt werken. Maar zijn vader laat dat niet toe!! Dat vind ik SCHANDELIJK!!!! Ze zouden het boek van de markt moeten halen!!!!!!!!! Wat een vrouwen disrespect!!!

Dirkvandieseldorp schreef op vrijdag 30 november 2018 15:15:

Hallo mevrouw ‘vrouwenrechten!’, allereerst wil ik u er op wijzen dat er ook punten bestaan, zodat men niet na elke zin een uitroepteken hoeft te plaatsen. Door u schrijftechniek te veranderen zou u wellicht beter over kunnen komen. Een ander belangrijke voorwaarde om uw medemens te kunnen overtuigen is een goed standpunt hebben, en dat is naar mijn mening bij u niet het geval. Ik ben het met u eens dat vrouwen even veel rechten moeten hebben als mannen, maar helaas was dit vroeger niet zo. Omdat het fragment waarin Will’s vader aan zijn moeder uit dat ze niet mag werken zich in het verleden afspeelt, geeft dit een realistisch beeld van de werkelijkheid.

                                                     

GoKarin schreef op zaterdag 1 december 2018 08:00: Ik vind het een enorm goed boek en heb er een mooie boodschap uit kunnen halen. Ik merk zelf vaak dat ik erg op mezelf ben gericht en alleen maar ga voor winst. Maar dit boek heeft me geleerd dat ik dat niet moet doen. Wanneer ik las hoe Wilfred in het leven stond, dat hij zelfs niet Pauline en haar tweelingzus naar de begrafenis liet gaan van hun overleden broertje, schrok ik daar erg van. Een mens kan tot erge dingen in staat zijn… Ik vind het een spannend boek met veel wijze teksten erin. Een voorbeeld is: “alles van gewicht vraagt tijd en schoonheid.” Pagina 224. Ik denk dat Derwent Christmas erin is geslaagd een prachtig en buitengewoon origineel boek te schrijven!

Joy_Ranzijn schreef op zaterdag 1 december 2018 15:13: ik ben het niet helemaal met u eens dat het een buitengewoon origineel boek is. Op pagina 74 staat: ‘Stel dat je kon kiezen, Paulette terugkrijgen of weten hoe ze de verdwijning heeft uitgevoerd. Waarvoor zou je gaan?’ Toen ik dit las moest ik gelijk denken aan het gouden ei. Ik vind het een prachtig dilemma, vandaar dat het me zo goed was bij gebleven van het gouden ei, maar ik vind het vreselijk als je hem voor de tweede keer leest in een ander boek.

Pizzaisbae schreef op zondag 2 december 2018 19:37:  ‘Het einde van het boek geeft een glimmer van een mogelijk gelukkige toekomst voor Visser, maar vast staat het niet.’ (De Lange, 2011). Ik vind het super irritant dat je niet weet hoe Wilfred zijn leven verder gaat verlopen, zoals in het afgelopen citaat staat beschreven. Maar wat ik nog irritanter vind is dat je uiteindelijk alsnog niet weet hoe de truc nou heeft kunnen gebeuren. Ik bedoel, je weet het wel ongeveer, maar niet precies hoe het nou zat met die kist enzo.

Sinterklaaas schreef op 2 december 2018 20:32: Om eerlijk te zijn denk ik dat de schrijver dat zelf ook niet weet. Wat ik jammerder vind is dat de ontknoping wordt uitgesteld tot de laatste bladzijde. Ik denk dat als het wat meer verspreid was, de spanning meer verhoogd zou worden. Mijn vermoeden is dat op deze manier dit het gevolg is: ‘Je bent natuurlijk razend benieuwd wat er nu eigenlijk met Paulette is gebeurd en die spanning weet de schrijver goed vast te houden. Maar dat wauw gevoel was dan voor mij niet weggelegd, het plot is onverwacht en goed gevonden maar dat is het dan ook.’ (Hebban, 2013)

Bronnenlijst:

Christmas, D. (2011). ‘Volmaakte verdwijning’. Amsterdam: Nieuw Amsterdam.

De Lange, F. (2011). ‘‘Volmaakte verdwijning’ van Derwent Christmas.’ Geraadpleegd op 2 december 2018. http://ferdidelange.blogspot.com/2011/08/volmaakte-verdwijning-van-derwent.html

Hebban. (2013). ‘Recensie Volmaakte Verdwijning.’ Geraadpleegd op 2 december 2018. https://www.hebban.nl/recensies/inga-over-volmaakte-verdwijning

Rooyers, T. (Zonder datum).  ‘Recensie: de volmaakte verdwijning.’ Geraadpleegd op 2 december 2018. http://www.youngadultbooks.nl/recensies/recensie-de-volmaakte-verdwijning/